W programie utwory m.in. Johanna Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Ludwika van Beethovena, Claude’a Debussy’ego, Maurice’a Ravela, Igora Strawińskiego i Antonina Dvořaka.
Aby zapisać się do newslettera wymagana jest poniższa zgoda i oświadczenie
Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celu subskrypcji newslettera i na przesyłanie mi w tym zakresie informacji handlowych.
Oświadczam, że zapoznałem się z polityką prywatności i zawartą w niej informacją o przetwarzaniu danych osobowych
Co pożyczył Mendelssohn od Bacha? Dlaczego Bartók nie lubił konkursów kompozytorskich? Co powiedział Korsakow do Strawińskiego? Ile wspólnego ma Beethoven i Debussy? Odpowiedź na te i wiele innych pytań spróbuje udzielić duet Tryton i Półnut – nuty, które spadły z pięciolinii! Całe dnie czekają na to, co przyniesie los w postaci nowych partytur i kolejnego dyrygenta. Zwykle zaskoczeni starają się wcielić w rolę ekspertów muzycznych, znawców kompozytorów i koneserów dobrych dźwięków. Nie zabraknie prezentacji instrumentów, ciekawych anegdot i cennych informacji, a wszystko w formule rozszerzonej rzeczywistości z udziałem multimedialnych środków przekazu.
Die Ausstellung ist während der Veranstaltung verfügbar: Niepokorność dalekich dróg | Zofia Rydet
Twórczość Zofii Rydet bywa współcześnie, zbyt pochopnie, oceniana przez pryzmat cyklu: “Zapis socjologiczny”, którego wartość wywodzi się z narracji właściwej dla społecznie zaangażowanej sztuki krytycznej, abstrahując od wartości artystycznej samych prac w nim zawartych. Nie ufajmy jednak zbytnio teoretykom, są często jak jętki żyjące chwałą jednego dnia. Na wystawie będziemy mogli zobaczyć inne prace Zofii Rydet, z cyklu: “Nieskończoność dalekich dróg”, “Świat uczuć i wyobraźni”, które w swej profetyczności są jak baśniowe teodycee, będące przeczuciem naiwnej epifanii współczesnego eklektycznego świata. I jeżeli te cykle możemy uznać za wyraz estetycznego i formalnego buntu, to kobiece portrety zawarte w cyklu „Czas przemijania“ są jak modlitwa, która nie szuka odpowiedzi na cierpienie zawarte w przemijaniu, ale uważnie go doświadcza. Sztuka Zofii Rydet jest komplementarna jako wyraz twórczej postawy. I poprzez to otwiera w nas przestrzeń na dialog z pięknem i ontologią ukrytą w codzienności, w jej najprostszych przejawach.
COOKIESUm Ihnen die Nutzung der Webseite filharmonia.szczecin.pl zu erleichtern sowie zu Statistikzwecken werden Cookies verwendet. Wenn Sie diese Art von Dateien nicht blockieren, stimmen Sie der Verwendung und Speicherung auf Ihrem Gerät zu. Über die Einstellungen Ihres Browsers kann die Verwendung von Cookies gesteuert werden.
