Recital perkusyjny I Alexej Gerassimez

Współczesna twórczość perkusyjna stanowi połączenie tańca, spektaklu teatralnego, magicznego rytuału i za sprawą jednego zaledwie wykonawcy pozwala wydobywać z różnorodnego instrumentarium perkusyjnego bogactwo barw bliskie orkiestrze symfonicznej. Wielość instrumentów i możliwości ich łączenia sprawiają, że współcześni kompozytorzy chętnie piszą dla perkusistów, a słuchacze, którzy koncerty muzyki współczesnej zazwyczaj omijają szerokim łukiem, z koncertów perkusyjnych wychodzą zafascynowani.

Taki właśnie perkusyjny spektakl zapewni szczecińskiej publiczności Alexej Gerassimez, niemiecki perkusista i jednocześnie kompozytor młodego pokolenia. Artysta zaprezentuje cztery własne kompozycje – na marimbę, werbel, a także na… butelkę – pokazując, że również przedmioty codziennego użytku mogą stać się instrumentami muzycznymi.

Element teatralny i multimedialny zostanie wyraźnie zaakcentowany w utworze Caseya Cangelosiego, „Bad Touch” z 2013 roku. Kompozycja ta jest przeznaczona do wykonania w zupełnej ciemności z użyciem taśmy oraz specjalnego oświetlenia, a perkusista bardziej niż muzykiem staje się na moment aktorem-mimem.

Całkowicie inny wydźwięk ma „Blues for Gilbert” Marka Glentwortha na wibrafon. Utwór powstał na podstawie improwizacji kompozytora perkusisty, która następnie została spisana. Cała kompozycja utrzymana jest w stylistyce cool jazzowej.

„Temazcal” pochodzącego z Meksyku Javiera Alvareza również ma wymiar teatralny i podobnie jak utwór „Bad Touch” wykorzystuje warstwę elektroakustyczną, łącząc ją z akustycznym brzmieniem pary marakasów. Wykonawca improwizuje w oparciu o schematy rytmiczne rodem z południowoamerykańskiej muzyki tradycyjnej na tle dźwięków elektronicznych.

Zwieńczeniem koncertu będzie jedna z najbardziej popularnych i uznawana za jedną z najtrudniejszych kompozycja greckiego twórcy Iannisa Xenakisa „Rebonds B”. Głównym założeniem kompozytora było stworzenie takiego efektu brzmieniowego, jak gdyby kompozycja była wykonywana przez kilka osób – jeden perkusista ma zatem do wykonania na pięciu różnych typach bębnów i pięciu woodblockach kilka niezależnych od siebie rytmów. Zarówno efekt brzmieniowy tego dzieła, jak i jego aspekt wizualny pozostają niezapomniane.